چشمی دگر بده که تماشا کنم تو را

شاعر صوفی مسلک دوران ناصری سروده:

کی رفته ای ز دل که تمنا کنم تو را؟

کی بوده ای نهفته که پیدا کنم تو را؟

غیبت نکرده ای که شوم طالب حضور

پنهان نگشته ای که هویدا کنم تو را

ولی گمانم ادعای گزاف نموده!

آسید رضا مؤید خودمان هرچند نه به قوت فروغی بسطامی ولی مناسب تر سروده که:

گر قسمتم شود که تماشا کنم تو را

ای نور دیده! جان و دل اهدا کنم تو را

این دیده نیست قابل دیدار روی تو

چشمی دگر بده که تماشا کنم تو را

آقاجان... همین که سیدرضا گفته... همین.